Bilang pagpapauna, ang palabas sa telebisyon na “Ang mga Mata ni Anghelita” ay isang programa sa telebisyon na sumikat noong unang bahagi ng dekada 80. Ito ay kinabibidahan ng nasirang Julie Vega. Ang kwento ay umiikot sa isang bulag na musmos na inaapi-api (gasgas na at nakakasuka ng tema ng mga palabas na Pilipino) at minamaltrato ng kanyang ina-inahan at ng kanyang lipunan (Cinderella formula). Dahil sa kanyang kalagayan ay nahabag sa kanya ang mahal na Birhen at siya ay pinhiram nito ng kanyang mga mata, taglay ang mga mahiwagang kapangyarihan nito na parang kinrossbreed na energy beams ni Cyclops ng X-men at prophetic vision ni nasirang Nostredamus. (Hindi ko kilala kung sino ang sumulat nito.)
Ang muling pagsilang ng palabas na ito ngayong 2007 ay bilang pagpupugay sa kakayahan ng Pilipino na buhayin muli ang mga walang kwentang mga palabas sa telebisyon na kumita noon. Ito ay pagpupugay sa “revival mentality ng mga Pilipino. (Kung mapapansin natin, hindi lamang ito sa mga palabas nagaganap. An gating pulitika ay laganap din sa ganitong istilo ng kawalan ng orihinalidad tulad na lamang ng Hello Garci controversy, impeachment controversy, at ang pagkarevive ni First Gentleman…he ayoko na baka makulong ako.
Sa makabagong muling pagkabuhay ng “Mga Mata ni Anghelita” ay mapapansin ang pag-usbong ng satanismo, cultismo at mongoloidismo sa ating telebisyon. Noong una ay maganda ang takbo ng kwento, may realidad at may kurot sa puso lalo na at magaling umarte ang bidang bata dito na hindi ko kilala at wala na akong planong alamin ang pangalan. Ang kaapihan ni Anghelita ay repleksyon ng katotohanan ng kahirapan at ang simbolismo ay may dalang kapagyarihan na makaapekto sa emosyon, katulad na lamang sa tulad ko na isang matigas ang muka. Ngunit habang tumatagal ay napapansin ko na ang kwento ay paupunta ng papunta sa Mandaluyong, sa loob pa mismo ng Mandaluyong dahil pawala ng pawala sa katinuan ang plot at ang mga karakter at ang mga dialog ng tauhan ay paurong ng paurong sa tamang pag-iisip.
Saan ka ba naman nakakita na ang isang kampanerong kuba (Hunchback of Notre Dame) ay nakakuha ng makapangyariahng korona ng birhen at naging gwapo (Dr. Jekyll and Mr. Hyde) at banding huli ay naging isang mandirigma na ang pangalan ay Gabriel (Archangel, from X-men).
May isang matrona na umaapi kay Anghelita na ang pangalan ay Tuspirina…Aspirina, yata…Kurtina….hmmm…basta may tunog –protina yung pangalan na isa palang putting mangkukulam na pumuprotekta kay Anghelita (reminds of that animangus witch from Harry Potter). At matindi sa hairstyle itong si Tuspirina…Aspirina, yata…Kurtina….hmmm…basta may tunog –protina na ito, parang mga tipak ng yelo pag nagdefrost ka ng ref. May magic wand pa…(parang Harry Potter talaga. Alam kaya ito ni J.K. Rowklings) matindi itong manunulat na gumawa nito, maitndi ang creativity sa pamimirata.
At myroong pang isang nilalang doon na nakikidigma sa kanila. Hindo ko alam kung anghle o kabayo o sphinx ito, Si Ian Veneracion ito na may padding yung hita, akala ko tuloy labahitang daing na nagsasalita. Wala namang ginagwa sa istorya kung hindi trabnsporatsyon, sinsasakyan sa likod ni Anghelita samantalang kayang naman nilang mag-transport ala flu powder ng mga wizards.
Noong magagapi na ang pwersa ng liwanag na kinabibilangan ni Tuspirina…Aspirina, yata…Kurtina….hmmm…basta may tunog –protina na kung tawagin ay “Pwersa ng Liwanag” (nahiya pa ang mga kumag, nahiya pang gamitin yung “Order of the Phoenix”) ay dumating na mga resbak o back up forces at ang histura nung isa ay may takip o patch sa isang mata. Muntik ko nang batuhin ng plato yung TV namin dahil ito ay poor copy ni Mad Eye Moody. Ang tindi talaga!
Hindi ko na babangitin ang mga kontrabida dahil ubos bytes sa memory ng computer lang ito.
Palitan na ninyo ang pamagat ng palabas ninyo. Gawin na ninyong: “Si Harry Potter at Ang mga Muta ni Anghelita.” Grrrrrrrrrr…..grrrrr…
Ayoko na! Isa lang ang msasabi ko sa mga damuhong manunulat na ito….Hooooyyyyy Gising! Baka “ma-Imbestigador” …teka…teka kasi naala-ala ko noon na may palabas sa channel 9 na ang pamagat ay 60 minutes at parang nauulinagan ko na ito ay kinopya at ginawang local na tinawag na imbes…waaaahhhhhhhhhh!!!!!
Parang gusto kong magpunta sa ibang planeta.
Tek-teka muna…manonod pa ako ng Mga Mata ni Anghelita. He, he, he…
Ang muling pagsilang ng palabas na ito ngayong 2007 ay bilang pagpupugay sa kakayahan ng Pilipino na buhayin muli ang mga walang kwentang mga palabas sa telebisyon na kumita noon. Ito ay pagpupugay sa “revival mentality ng mga Pilipino. (Kung mapapansin natin, hindi lamang ito sa mga palabas nagaganap. An gating pulitika ay laganap din sa ganitong istilo ng kawalan ng orihinalidad tulad na lamang ng Hello Garci controversy, impeachment controversy, at ang pagkarevive ni First Gentleman…he ayoko na baka makulong ako.
Sa makabagong muling pagkabuhay ng “Mga Mata ni Anghelita” ay mapapansin ang pag-usbong ng satanismo, cultismo at mongoloidismo sa ating telebisyon. Noong una ay maganda ang takbo ng kwento, may realidad at may kurot sa puso lalo na at magaling umarte ang bidang bata dito na hindi ko kilala at wala na akong planong alamin ang pangalan. Ang kaapihan ni Anghelita ay repleksyon ng katotohanan ng kahirapan at ang simbolismo ay may dalang kapagyarihan na makaapekto sa emosyon, katulad na lamang sa tulad ko na isang matigas ang muka. Ngunit habang tumatagal ay napapansin ko na ang kwento ay paupunta ng papunta sa Mandaluyong, sa loob pa mismo ng Mandaluyong dahil pawala ng pawala sa katinuan ang plot at ang mga karakter at ang mga dialog ng tauhan ay paurong ng paurong sa tamang pag-iisip.
Saan ka ba naman nakakita na ang isang kampanerong kuba (Hunchback of Notre Dame) ay nakakuha ng makapangyariahng korona ng birhen at naging gwapo (Dr. Jekyll and Mr. Hyde) at banding huli ay naging isang mandirigma na ang pangalan ay Gabriel (Archangel, from X-men).
May isang matrona na umaapi kay Anghelita na ang pangalan ay Tuspirina…Aspirina, yata…Kurtina….hmmm…basta may tunog –protina yung pangalan na isa palang putting mangkukulam na pumuprotekta kay Anghelita (reminds of that animangus witch from Harry Potter). At matindi sa hairstyle itong si Tuspirina…Aspirina, yata…Kurtina….hmmm…basta may tunog –protina na ito, parang mga tipak ng yelo pag nagdefrost ka ng ref. May magic wand pa…(parang Harry Potter talaga. Alam kaya ito ni J.K. Rowklings) matindi itong manunulat na gumawa nito, maitndi ang creativity sa pamimirata.
At myroong pang isang nilalang doon na nakikidigma sa kanila. Hindo ko alam kung anghle o kabayo o sphinx ito, Si Ian Veneracion ito na may padding yung hita, akala ko tuloy labahitang daing na nagsasalita. Wala namang ginagwa sa istorya kung hindi trabnsporatsyon, sinsasakyan sa likod ni Anghelita samantalang kayang naman nilang mag-transport ala flu powder ng mga wizards.
Noong magagapi na ang pwersa ng liwanag na kinabibilangan ni Tuspirina…Aspirina, yata…Kurtina….hmmm…basta may tunog –protina na kung tawagin ay “Pwersa ng Liwanag” (nahiya pa ang mga kumag, nahiya pang gamitin yung “Order of the Phoenix”) ay dumating na mga resbak o back up forces at ang histura nung isa ay may takip o patch sa isang mata. Muntik ko nang batuhin ng plato yung TV namin dahil ito ay poor copy ni Mad Eye Moody. Ang tindi talaga!
Hindi ko na babangitin ang mga kontrabida dahil ubos bytes sa memory ng computer lang ito.
Palitan na ninyo ang pamagat ng palabas ninyo. Gawin na ninyong: “Si Harry Potter at Ang mga Muta ni Anghelita.” Grrrrrrrrrr…..grrrrr…
Ayoko na! Isa lang ang msasabi ko sa mga damuhong manunulat na ito….Hooooyyyyy Gising! Baka “ma-Imbestigador” …teka…teka kasi naala-ala ko noon na may palabas sa channel 9 na ang pamagat ay 60 minutes at parang nauulinagan ko na ito ay kinopya at ginawang local na tinawag na imbes…waaaahhhhhhhhhh!!!!!
Parang gusto kong magpunta sa ibang planeta.
Tek-teka muna…manonod pa ako ng Mga Mata ni Anghelita. He, he, he…
No comments:
Post a Comment