Monday, August 25, 2014

Ang Birdie ni Reverend

Naglalakad ang isang pastor sa kahabaan ng kalsada nang matapat siya sa isang petshop. Sumilip siya at naka-agaw ng kanyang pansin ang isang hawla na may nakakulong na parrot. Tiningnan niya ito ng mabuti: maganda ang mga balahibo, malusog, at masigla, sa madaling salita--isang magandang ibon.

 "Maganda ang parrot na ito," bati  ng pastor.

Lumapit na nakangiti ang may-ari ng pet shop. "Magandang umaga po Reverend. Mukhang nakukursunadahan ninyo ang ibong iyan. Mga ilang buwan na rin ho dito iyan."  Kinilatis ito ng pastor at lalo siyang nagandahan-- matitingkad ang kulay ng balahibo at mapupula ang mga paa. "Oo nga eh, eh kung nalalaman nyo lamang po noong maliit ako, eh, mahilig din akong mag-alaga ng mga hayop. Magkano po ba ninyo ito ibinebenta?"  Habang nakatitig ang pastor sa ibon.

"Ibinebenta ko po iyan ng labin limang libong piso,  pero hindi ko po maaring ibenta sa inyo. Nakakahiya po. Marami po akong mga darating pang mga parrot mula sa Palawan at iyon na lamang po ang hintayin ninyo" Nakangisi ang may-ari ng petshop at para bang hiyang-hiya kay reverend.

"Bakit naman?" Pagtataka ng pastor. "Kasi po nagmumura po iyang ibon na yan." Gayon nga ang bumulalas sa kanila dahil habang nagsasalita ang may-ari ng petshop ay bigla na lang silang nakarinig ng isang matinis at malakas na boses, "Hangal! Gago! Ina mo! Hayop! Buwayang-buwaya ka! Tarantado ka! Walang Hiyaaaa kaaa!"

Napa-iktad ang pastor sa kanyang pagkakatayo at tumingin sa hawla habang ang may-ari naman ay namula sa hiya, "Narinig nyo na reverend. Nakakahiya naman kong iuuwi ninyo iyang ibon na yan at bawat papasok sa inyong tahanan ay ganyang mga salita ang maririnig."

Nag-isip ang pastor, "Hay naku, wag kang mag-alala. Ibenta mo sa akin yang ibon na yan at icoconvert ko sa pananampalataya  yan." Pumayag ang may-ari ng shop at binayaran ng pastor ang ibon. "Pina-alalahanan ko po kayo ha, Reverend. Wala na pong saulian." Patutsada ng may-ari ng petshop.

 "Sigurado yan, salamat at pagpalain ka." Paalam ng pastor.


Makalipas ang ilang buwan ay nagkita uli ang pastor at ang may-ari ng petshop. "Reverend! Kumusta na kayo. Alam nyo namang katoliko ako eh kaya hindi tayo nagkikita tuwing Linggo. Kumusta naman yung parrot?" Bati ng may-ari ng petshop.

"Amen, amen, sabi ko sayo ay macoconvert yung parrot na yon. Halika at kumustahin mo." Dahil sa gusto ring malaman ng may-ari ng petshop ang kalagayan ng ibon, at ganon din kung natupad ng pastor ang kanyang mga sinabi, ay sumama siya tahanan ng pastor.


Sa balkonahe ng tahanan ng pastor,  nakapatong ang hawla sa isang mataas na lamesita at sa loob nito ay nakahapon ang parrot sa isang sanga. 


Napansin na may-ari ng petshop na may dalawang pisi na nakatali sa dalawang paa ng ibon. "Tingnan at pakinggan mo."  Hinila ng pastor ang isang pisi na nakatali sa kanang paa ng parrot at may matamis na matinis na boses na umawit: "Amazing grace, how sweet the sound, that saved a wretch like me..." Hindi makapaniwala ang ang may-ari ng petshop. "Reverend, ang awit na yan...nakakantig ng puso. Ang galing ninyo!" Bulalas niya.




"To God be the glory" sabi ng pastor.

"Heto pa!" Hinila naman ng pastor ang kaliwang paa at mula sa ibon ay narinig nila ang isang malumay na: "The Lord bless you and keep you, the Lord keep his countenance upon you, and give you peace..." 

Natulala ang may-ari ng petshop. "Aaronic benediction! Pastor naniniwala na ako na naconvert ninyo ang palamurang ibon na yan. Nakikita ko na kayo talaga ay mabuting tao. Yung tiyaga ninyo lamang, yung pagtuturo, yung oras na ibinibigay ninyo...matino kayong tao ng simbahan; may puso kayo para sa iba. Hindi lamang yaong ibon ang naconvert ninyo pati yata ako. Gusto ko sanang dumalaw sa simbahan ninyo upang mas makikilala ko kayo." 

"Welcome kaibigan, welcome ka sa church namin!" Tuwang-tuwa ang pastor. "The Holy Spirit works in mysterious ways!" Bulong niya sa kanyang sarili. 

"Sige po pastor, uuwi na po ako" Paalam ng may-ari ng petshop. "Alam ninyo, hindi ko maubos maisip na napabanal ninyo ang ibon na yan."

"To God be the Glory!" Nakangiting sabi ng pastor.

"Muling lumingon ang may-ari ng petshop,"Ano kaya kung hilahin kong sabay ang tali pastor..."

Hindi pa natatapos ang pagsasalita ng petshop owner ng may marinig silang matinis at malakas na boses,  humihiyaw: "Gago ka! Tanga ka! Hangal ka! Ina mo! paghinila mo yan ng sabay, susubsob ako! Tanga! Ina mo! Buwayang-buwaya ka!...

(Adapted)

(Mga larawan ay galing sa internet at hindi ko pag-aari. Ito ay pagsasakwento lamang)

Thursday, May 8, 2014

Agua de Mayo at ilang kwento

Dati, iniinom namin ang tubig ulan. Iniipon namin sa galon
ng langis at inilalagay sa fridgidaire. Ang baha noon ay
kulay brown na may dalang mga ahas, pagong,
dalag, at hito.

Mahiwaga at mapagpala ang unang patak ng ulan sa buwan ng Mayo. Ito ang paniniwala ng ating mga nakakatanda noon. Sa katunayan, iniipon sa mga tapayan ang tubig na ito upang ipaligo sa mga sanggol sa paniniwalang makapagbibigay ito sa kanila ng mga malulusog at malalakas na mga pangangatawan.

Ang mga alamat at kwentong
katatakutan, sa aming isipan
ay makatotohanan.
Ganoon din naman, pinagtatampisaw kami ng mga nakakatanda sa aming purok dahil sa kanilang paniniwala na ang agua de Mayo ay gamot sa bungang araw, na pahirap sa aming mga bata noon;.taghiyawat, an-an at iba pang mga sakit sa balat. "Maligo kayo sa ulan at ng gumaling ang inyong mga bungang-araw!" Wika nila na tila mga nakangiti at hindi namin alam kung nagbibiro o makatotohanan ang kanilang mga usap.

Ang pagsabog sa Chernobyl, Russia
na nagkalat ng Radiation sa hangin, lupa
at kalawakan.
May paniniwala din kaming mga bata noon na ang tubig mula sa unang ulan ng Mayo ay ang tubig na ginagamit ng mga pari bilang kanilang agua vendita, panlaban sa mga aswang, tikbalang, mananangal, puting babae, santelmo, mga paring pugot, at iba pang mga kampon ng kadiliman na buhay na buhay at makatotohanan sa amin at kaya kaming gawan ng kapahamakan kung kami ay hindi mag-iingat.


Naalala ko noong 1986, tuwang-tuwa ako at tumakbong palabas ng bahay upang salubungin ang unang ulan ng Mayo. Ngunit pinigilan ako ng aking ama, "Anak, huwag kang maligo sa ulan," sabi ng tatay ko. Napatingin ako at natigilan, "Dahil ba ito sa balita sa TV, sa Chernobyl?" sabi ko. Napangiti ang tatay ko at sinabi, "hintayin muna natin ang balita tungkol sa radiation..."

Makalipas ang ilang buwan pumanaw ang aking ama sa sakit na Leukemia.

Friday, August 30, 2013

Pinto


Tapos na ang eskwela
Tapos na ngumawa
Nakapangalumbaba sa la mesa
Sa pinto’y nakatunganga

Tanaw ang mga dahong sumasayaw
Sa ihip ng hangi’y umiindayaw
Para bang sinasabing, ikaw!
"Dika ba napapaigpaw!

Tapos na ang iyong araw
Boses di na kailangang ihiyaw
Paa moy sa ibabaw
Ng lamesa moy ipataw

Ipahinga mo ang iyong damdamin
At ang katawa'y alalahanin
Ang inis at pagod, alisin
Sandaling kapayapaa'y damhin"

Ngunit: 


May dadaan sa pinto
Mga mag-aaral naglalaro
May sisilip at tatango
Sir, pwede bang magtago

"Sige, sige sabi ko
Hindi ako kikibo
Pag may sumilip tatakutin ko
Tititigan, sisigawan ko"

Tatawa ang musmos
Sa likod ng pinto'y kukumos
Minsay sailalim ng mesa ko'y
Parang pilipit na suso

 Hindi ko alam kung ilan na
Mga batang lumabas pasok dito sa pinto
Ilang ala-ala ng kamusmusa'y dito nabuo
Ngunit naiisip ko'y

Masaya na rin ako
Dahil akoy naging kalahok
Sa mga ala-ala
Nung sila'y musmos

Friday, July 6, 2012

Inuulit na pangngalan


Katatapos ko lang magpabasa ng mga paala-ala bilang pagganyak sa aking leksyon sa Filipino at akin nang tinatalakay ang ibat-ibang anyo at pagkakabuo ng pangngalan.




"May ibat-ibang paraan ng pagbubuo ng pangngalan. Mayroon tayong anyong payaka tulad ng:

  1. papel
  2. silid
  3. bansa
  4. burol 
  5. tao guro

May mga anyo naman na gumagamit ng ng panlapi tulad :

  1. baybayin
  2. mag-aaral
  3. paaralan
  4. kalayaan
  5. basurahan
May mga anyo rin ang pangngalang inuulit-ulit tulad ng:

  1. araw-araw
  2. bali-balita
  3. bahay-bahayan
  4. ari-arian
May mga pangngalan ding tambalan tulad ng:

  1. maya-kapra
  2. bahay-kubo
  3. barong-tagalog
  4. silid-aralan
Okey, tingnan ko nga kung kaya ninyong magbigay ng mga halimbawa ng ibang-anyo ng pangngalan?

Ikaw Joshua magbigay ka ng halimbawa ng inuulit na pangngalan...

Joshua: Sir! pek-pek!


Tuesday, May 1, 2012

Marinig ang katahimikan



Ang ganda ng gabi

Tahimik parang libingan
Payapa parang kanlungan
Alang ingay kaunti man
Naririnig ultimo kaluskos sa kalan
At hilik ng kapitbahay na sa tulugan

Payapang payapa
Parang alapaap
Na parang bulak
Bagsakan man ng babasagin
Sasaluhin
Alang ingay
Ni kalantog man lang

Paano ‘ko aantukin
Kung ito ang oras na may kapayapaan
Bakit ‘ko tutulugan
Ba’t sasayangin and pagkakataon
Na makarinig ng katahimikan?


Wednesday, November 23, 2011

Isang sariling Leksyon sa Sining ng Pagpipinta


Habang ako ay nagtuturo ng mga kilalang pintor na Pilipino ay namulat ako sa katotohanan na ako pala ay isang mangmang sa kaalaman pagdating sa sining dito sa ating bansa. At natural, kung mangmang ang guro ay magiging mangmang din ang mga mag-aaral. Dahil na rin siguro na ngayon pa lamang ako nagturo ng musika, sining at PE. Dati kasi ay Ingles at Agham ang itinuturo ko.

Bilang pangunang pagtatalakayan ay hinamon ko ang aking mga mag-aaral na magbigay ng tatlong pangalan ng kilalang Pilipinong pintor. Anim na seksyon ang aking tinuturuan, nasa tatlong daang bata, isa lang ang nakapagbigay ng pangalan ni Amorsolo, Edades, at Manansala. Nakakalungko na halos lahat sa kanila ay si Juan Luna lamang ang kilala. Mas nakakalungkot na binababanggit pa nila ang mga pangalan ni Michael Angelo, Leonardo Da Vinci, Mona Lisa (akala nila si Mona Lisa ay pintor) at si Pablo Picasso...lahat sila kasama ni Juan Luna. Nakakalungkot...

Hindi ako mahilig sa painting dahil na rin inniisip ko na ito ay isang libangang pangmayaman. Ito ay libangan ng mga taong may mas malalim na panglasa pagdating sa kagandahan o aesthetics. Ngunit lahat ng ito ay nabago nang mapagmasdan ko ang mga larawan na iginuhit ng ating mga pintor.

Habang aking tinatalakay ang mga obra, ang mga buhay ng mga maestro,  kung anong istilo at kung papaano malalasap ang kagandahan ng mga larawan ay unti-unti kong naiintindihan ang aking mga sinasabi. Habang itnuturo ko, natututo rin ako.



Kitang-kita ang galing ni Manansala sa pagmamanipula ng ilaw. Tinanong ko ang klase: "Ano nakikita ninyo?" Klase: "Sir, magsasaka, kalabaw, puno..."  Sabi ko very good! Ano pa nakikita ninyo? Sabi nila, "Sir nakikita ko nahinahangin ang babae (nakikita nila ang paggalaw sa larawan!). Sinabi ko, "Nakikita ba ninyo ang mga anino?" Nakikita ba ninyo ang ulap...sa taas at sa tubig?" At ngayon ay hindi lamang nila nakikita ang mga tao, kalabaw at mga puno...nakikita nila ang galaw, anino...Ano nararamdaman ninyo? Tanong ko..."Sir, parang masarap mamuhay sa painting ni Amorosolo..."


Nasisiyahan ako sa mga genre paintings ni Amorosolo. Ngayon ko nabatid na sa lahat ng pintor sa Pilipinas o maari na rin sa buong mundo ay si Amoroslo ang aking nagugustuhan. Inilalarawan niya ang kamusumusan at kagandahan ng ating bayan. Tingnan ko pa lang ang kanyang mga larawan ay nararamadaman ko na ang kapayapaan, kahinahunan at kamusumusan.

Napakagandang karanasan na masasabi ang aking naging leksyon. Namulat ako sa kahusayan ng ating mga alagad ng sining.

Mag-ina ni Manansala, cubismo.




Mag-ina sa banig ni Nestor Leynes

Napakarami pang dapat kilalanin, napakarami pang dapat pag-aralan at higit sa lahat napakarami pang mga pilipinong alagad ng sining na dapat ipakilala at ipakita sa mga bata.


Friday, November 18, 2011

Kadramahan sa Buhay

Nahihilo o nalulula ako sa takbo ng mga pangyayari sa aking mahal na Pilipinas. Ang takbo ng mga pangyayari ay para bang halaw sa mga malasadong pagkakasulat na mga telenovela na pumapalaot ngayon sa mga istasyon ng telebisyon. Ang plot ay paiikot-ikot; ang kwento ay ang pag-iimbabaw, pang-aapi, paghihiganti at pag babalik ng ikot mula sa simula—walang katapusan.

Si GMA hindi ko alam kung maaawa ako. Siguro ganyan din ang feeling ng maraming tao--ambivalent. Kahit na umanoy binalasubas ni GMA ang kanilang karapatan, awa pa rin ang mananalo, at sa huli walang mananagot, iikot muli ang ganitong palakad sa buhay natin.  


Ang nangyayari ngayon kay dating pangulong GMA ay hindi kapanipaniwala dahil ito ay parang daig pa ang mga telenovela, hindi dahil sa kaganapan, ito ay dahil na rin sa bilis at sa dahas ng mga pangyayari.

Muntik nang makatakas, nanaamoy na ni GMA na maari na siyan aresuthi anumang oras kaya nagpupumilit itong makalabas ng bansa. Buti na lang naging matigas ang Justice Secretary.

Parang kailan lamang, ang dating pangulo ay pumapaimbabaw sa kapangyarihan. Isang bakal na paru-paro na matigas na nilalabanan ang mga sigalot at mga intriga na patuloy na bumabangga sa kanyang pagkapangulo. Matindi ang hawak sa kapangyarihan. Kung babae ang naging karakter ni Machiavelli sa kanyang aklat, siya siguro ang “The Princess.” Ang matitigas niyang mga pahayag; ang mahirap at mukhang napakatatag ba poker face sa harap ng mga nagkakapalang ebidensya sa mga umano’y kawalanghiyaan na ginagawa ng kanyang asawa, anak at mga cronies ay talaga naming nakapagngangalit sa harap ng mga kalaban niya.

Buti na lang at naaresto na, kung hindi tanggal ang isang bayag ni Topacio. Tabingi na lakad niya pag nagkataon.

Ngayon siya ay humaharap sa kamera na para bang humihingi ng awa sa taong bayan. Ang kanyang asawa na nanaba noong panahon ng kanyang pagkapangulo ay para bang anghel na napakaamo ng kanyang mukha. Naalala ko tuloy ang nangyari kay pangulong Erap kung saan ang mga eksena ngayon ay karugtong lamang.

Ang ginawa niya kay Erap ay parang nangyayari ngayon. Kung papaano ang pagtugis na ginawa niya sa dating pangulong Erap ay nangyayari naman ngayon. Ang problema ngayon ay mas mabigat at mas nakakalula ang mga kasong kinahahrap niya—paglapastangan sa boto ng taong bayan.

Isa mga paman ni GMA, Maguindanao Massacre.


Maraming galit kay Gloria. Hindi tulad ni Erap, wala siyang makukuhang simpatiya mula sa taong bayan dahil siya ang umapi kay Erap at halos siya na rin ang puumatay kay FPJ. Sa karaniwang tao, nakakamit lamang ni Gloria ang dapat sa kanya.

Sa akin…wala akong paki-alam. Nakaentertain lang.

Meron pang Revilla drama…truly ang bayan natin ay kapitolyo ng kadramahan sa buhay.