Botvinnik
Noong high school ako ay nahilig ako sa chess. Ang mahirap sa akin ay medyo may pagka obsessive ako. Pagnapagtripan ko hindi ko titigilan hanggat hindi ko natutunan ang isang bagay. Kaya noong nahilig ako sa chess ay talaga namang nagresearch ako kung paano ito laruin. May mga books ang kuya tungkol sa chess at nabasa ko dito ang mga opening principles, middle game attacks at endgames. Pinagbuhusan ko talaga ito ng panahon, obsessive nga ako eh. Hanggang sa hiniram ko ang libro ng kakalase nung high school na mahusay sa ches ang pamagat ng libro ay “Mikhail Botvinnik’s 100 Best Games.” Matinik itong si Botvinnik na player. Electrical engineer siya kaya pagupo niya sa championship naging sobrang scientific and larong ito.
Nawala na yung mga deadly combinations nila Jose Raul Capablanca ng Cuba, tinatawag na pinakamagaling na natural player at naging world champion noong 1921-1927. Walang theory sa katawan itong si Capablanca. May kwento pa na habang ang mga katunggali niya sa chess ay nagsusunog ng kilay sa pag-aaral ng atake at depensa, itong si Capablanca ay nakikipaginuman ngunit pagnaupo sa lamesa ay mabangis pa rin. Matindi and intuitive powers ni Capablanca ngunit ng upuan siya ng theoretical player na si Alexander Alekhine ay hindi siya umubra. Yun nga lang ay asar na asar si Alekhine dahil siya ay talagang naghirap sa preparasyon samantalang si Capablanca ay patagay-tagay lamang. Maraming anecdotes si Capablanca at isa lang talaga ang hindi maalis na titulo sa kanya, ang one of the best, if not the best, “natural player.” Tinuruan siya ng tatay niya ng chess ng apat na taon pa lamang siya at ng dose anyos siya ay naging kampeon ng Cuba. Malupit ika nga.
Pinag-aralan ko ang mga moves ni Botvinnik at gayundin ay nagbasabasa ako ng iba pang mga literatuire sa chess. Nahiligan ko ang Sicilian Defense Dragon Variation (English Opening kung puti) at hanggang ngayon ay ito pa rin ang favorite opening ko pag-naglalaro ako ng chess sa lamayan ng patay.
Third year high school na ako nung napagisipan kong sumali sa intrams ng school namin. Dlal ang aking mga theory at history of chess ay buo ang loob at buo ang mukha (confident ako) na wala na sigurong uubra sa akin at sa aking Sicilian Defense Dragon Variation (sa tunog pa lang ng opening ko ay parang kung fu style na!). Kaya ng maupo ako sa lames at makaharap ko ang isang uhuging fiurst year ay para bang nainsulto ako. At ang nakakatawa pa ay ang opening niya ay yung tinatwag na Orangutang Opening o yung mga irregular opening na wala sa dictionary ng mga opening dahil walang matinong mag-oopen ng kanyang piyesa na gamit ang pawn ng rook kasi una walang centralization, walang space, walangg development (o di nagbukas ng dadaanan ng piyesa), wala lahat! Kaya sabi ko sa sarili ko, “patay kang bulilit ka!” Inupakan ko siya ng Sicilian Defense ngunit napapansin ko na habang tyumatagal ay nagiging cramp ang posisyon ko, at hanggang sa ako ay napilitang mag-resign.
Para akong binuhusan ng laman ng arenola sa muka. Sisinghot singhot pa kalaban ko samantalang ako ay pawisang umayaw.
Tapos na ang chess career ko. Tunaw sa kayabangan, puro hangin kasi ako. Actually mahirap ang chess kung seseryosohin. Time consuming yung analysis at kailangan mag-exert ka talaga ng effort sa pag-aaral nito.
Yung Orangutang opening pala, ang tawag pala dito ay delayed centralization, ay malupit na opening sa malupit na player. Mukha kang lamang sa umpisa pero pag bumanat na tepok na ang weaker player kasi ang lakas ng delayed center opening ay pagnaover extend ang mga pawn ng kalaban --di na maibabalik pa ang pawn moves. Kaya lang kung di magaling ang gagamit nito ay opening pa lang di na magsusurvive dahil sa cramp position.
Si Botvinnik ay ipinangalan ko sa alaga kung puting daga. Sa pets na lang ako babawi. Itong si Botvinnik ay babaeng dagang puti at siguro ay natukso siya sa sex appeal ng mga dagang itim sa bahay namin kaya bigla siyang nawala, dati-rati lumalapit sa akin pagsumisitsit ako. Maglaon nakita ko na lang siya sa imbakan namin ng mga magazine na nagpapasuso ng mga maliliit na mulatong daga. Naging wild si Botvinnik at hanggang ngayon pag may nagtatakbuhang mga dagang itim sa amin ay tinitingnan ko kung may mga light colored sa kanila.
Tamad na kong maglaro ng chess ngayon. Pag may patay na lang ako napapaupo sa mesa, kadalasan talunan pa ko.
No comments:
Post a Comment