Noong ako ay nasa grade 3 ay naala ko itong kuwentong ito, nakalimutan ko na ang sumulat.
May isang mama ang naglalakad na nakabaluktot ang braso. Ang kanyang mga braso ay nakadikit sa kanyang tagiliran ngunit nakausli ang dalawang niyang mga kamay. Para siyang isang manikin na naglalakad dahil pagliliko siya ay nakaturo ang dalawang nakausling kamay niya. Nung naglalakad siya ay pinagtitinginan siya ng mga tao. “Kawawa ang mama o, naistroke yan,” bulong ng ibang nakakasulubong niya. Ang iba nama’y napagkakamalan siyang namatanda o nanuno.
May isang mama ang naglalakad na nakabaluktot ang braso. Ang kanyang mga braso ay nakadikit sa kanyang tagiliran ngunit nakausli ang dalawang niyang mga kamay. Para siyang isang manikin na naglalakad dahil pagliliko siya ay nakaturo ang dalawang nakausling kamay niya. Nung naglalakad siya ay pinagtitinginan siya ng mga tao. “Kawawa ang mama o, naistroke yan,” bulong ng ibang nakakasulubong niya. Ang iba nama’y napagkakamalan siyang namatanda o nanuno.
Papasakay ang mama ng isang bus ng makita siya ng konduktor. Pinatabi ng konduktor ang bus at bumaba pa ito upang tulungan sa pag-akyat ng bus ang mamang baluktot ang kamay. Tumayo ang isang ale upang paupuin ang mama, “Mama dito na po kayo baka po kayo mauntog pa.” Awang-awa ang ale dahil ni hindi makahawak sa estribo ang mama. Umupo ang mama at ang kanyang kamay ay nakatigil na nakapatong sa kanyang mga hita. Para itong magkatapat na letrang L na hindi nagbabago ang pagitan.
Lumapit ang konduktor at tinanong kung saan patungo ang mamang may baluktot na kamay. “Sa Marikina po. Pakikuha na lang po ng bayad sa bulsa ng polo ko,” Wika nito. Pinagtitinginan ng mga nakasakay sa bus ang mama, karamihan ay habag na habag dito. Lumapit ang isang bata at pinunasan pa ang pawis sa noo ng mama. “Salamat iha,” nakangiting pasalamat ng mama. Pagdating sa Marikina ay pumara ang mama. Ingat na ingat na ibinababa siya ng nagmamaneho. Kinawayan pa siya ng mga nakasakay sa bus na sinagot naman ng ngiti ng mama.
Pumasok ang mamang nakabaluktot ang mga braso sa isang tindahan ng sapatos. Nang makita bantay ang kanyang kalagayan ay agad itong kumuha ng upuan at inpinaupo ang mama, binigyan ng tubig at tinanong. “Ano pong maipaglilingkod namin sa inyo,” magalang na tanong ng tagabantay ng tindahan ng sapatos na halos maluha sa kalagayan ng mama. ‘Bibili sana ako ng sapatos,” Sabi ng mamang nakabaluktot ang mga braso. “Ano po ang sukat?” Tanong ng tagabantay ng tindahan ng sapatos.
Itinaas ng mama ang dalawa nitong braso na nakabaluktot sabay wika ng, “Ganito ang haba o.”
No comments:
Post a Comment