1 Pedro 2:2-3 Gaya ng sanggol, kayoy manabik sa gatas na esperitwal upang umunlad sa pananampalataya hanggang kamtan ang ganap na kaligtasan. Sapagkat tulad ng sinasabi sa kasulatan: “Nalasap na ba ninyo ang kabuitihan ng Panginoon.”
A. Mga kailangan ng isang Kristiyano upang lumago.
1. Pagkaing Esperitwal
2. Tahanang Esperitwal
3. Pamamahaging Esperitwal
1. Pagkaing Esperitwal
Sa panonood natin ng telebisyon ay makakakita tayo ng samot-saring patalastas o propaganda tungkol sa ibat-ibang uri ng pagkaing pampalusog at mga gatas ng sanggol. May mga umaako na ang produkto nila ay nagpapatalino ng mga sanggol. Ngunit wala namang pagsasaliksik na nagpapatunay sa ganitong uri ng pag-ako, kaya upang maging ligtas sila sa kanilang mga patalastas ay sinasabi na rin ng mga gumagawa ng mga produktong ito na ang pampatalinong kakayahan ng kanilang produkto ay isa lamang tulong sa tamang pag-aaruga at tamang nutrisyon ng sanggol. Ngunit kung susuriin mo ang lata ng mga gatas na ito ay halos pare-pareho lamang ng laman ang kanilang mga produkto.
Siguro walang makakalimot sa sikat na salitang gifted child. Ang isang gumagawa ng gatas na pansanggol ay pinangangalandakan ang sangkap ng kanilang gatas ay may kakayahang mag-patalino ng mga sanggol na umiinom nito. Sino ba ang makakalimot kay Junior Saraza?
Nakakatawa na isipin na ang isang gatas ay may kakayahang magpatalino. Ngunit mas nakakatawa kung iisipin natin na siguro kung hindi matalino itong mga batang ito ay hindi sila kukuning modelo ng gatas. Ni hindi natin alam kung nung sanggol pa lamang itong mga batang ito ay talagang ganitong uri na ng gatas ang iniinom nila.
May mga produkto ng mga pagkaing pangsanggol na ipingamamalaki ang kakayahan nitong magpalakas ng buto, magpalakas ng resistensya at iba pa. Ngunit wala pa ring tatalo sa gatas ng ina. Sa sustansya ng pagmamahal ng ina, at ng ama, at ng pamilya.
Katulad ng isang sanggol ang mga Kristiyano ay nangangailangan ng tamang nutrisyon na katulad ng gatas. Pampalakas ng buto, pampatalas ng isip, pampalakas ng resistensya at iba pa. Isang katotohanan na ang pagkain ng isang kristiyano ay ang:
Pagbabasa at pag-aaral ng salita ng Diyos o ang Bibliya
Pagdadasal
Patuloy nating bubusugin ang ating mga kagutumang esperitwal. Ngunit ang tamang pag-aaral at pagdarasal, upang maging kabusog-busog ay dapat laging nakatuon sa pag-ibig ng Diyos, kay Kristo, sa patnugot nga Banal na Esperitu.
Sa ganitong paraan ay tatalino tayo sa pamamaraan ng Diyos, lalakas ang resistensya natin sa paglaban sa udyok ng kaaway at dahan-dahang mabubuo ang pagkatong espiritwal, an gating kaluluwa, na maging katulad ng kay Kristo.
2. Tahanang Esperitwal
Siguro mahihirapang umunlad o lumaki ang isang sanggol bilang isang malusog at matatag na tao kung ang wala siyang malusog na tahanan. Ano mang sustansya ng kanyang kinakain kung walang init ng pagmamahal, kung walang kaagapay, kung walang magdadagdag sa kalungkutan ng pag-iisa. Siguro alam naman natin na ng likhain ng Diyos si Adam ay ang unang hiniling niya sa Diyos ay isang kapiling—isang pamilya, tahanan. Ganun din sa buhay esperitwal, lalo na sa mga sanggol o yung mga umuusbong pa lamang sa pagkakakilala sa Panginoong Hesu Kristo, madaling mapapabagsak sila kung walang kaagapay, kung walang magpapa-alala sa pag-ibig ng Diyos na ating ugat at pundasyon (Eph. 3:17). Ang pagkakaroon ng isang tahanan ay isang pangangailanagn sa paglagong esperitwal. Ano ba itong mga tahanang ito? Tayo, ikaw, ako, si kuya, si ate, ang iglesya natin, lahat tayo na nagtutulungan, lahat tayo na patuloy na nagbibigayan ng pag-ibig ng Diyos.
Sa bansang India nuong panahon ng mga Britano ay may mga natalang mga “batang lobo”. Sila yong mga sanggol na sinabing inampon at pinalaki ng mga lobo. Sa mga tala ng Britano ay napatunayang ang mga batang lobo ay asal lobo rin. Sa katunayan ng mabitag nila ang isang batang lobo at inaral ng pamamaran ng tao ay kamangha manghang namatay ito dahil hindi niya nakaya ang mga pagbabago sa kanya—mula sa pamamaraan ng lobo sa sibilisasyon ng tao. Dahil ang mga batang lobo ay lumaki sa tahanan ng mga lobo ay parang mga lobo na rin sila, ito ang kapangyarihan ng tahanan—kapangyarihang humubog.
Kaya ang patuloy na magpapalago sa naitanim na binhi ng pag-ibig ng Panginoong Hesu Kristo ay ang patuloy na pakikihalubilo ng bawat isa, mula sa mga nagsisimula pa lamang o mga sanggol, hanggang sa mga kuya, ate, at abot na rin sa mga tito at tita, tatay at nanay sa tahanang esperitwal.
Napakahalaga ng pagkakaroon ng ganitong uri ng relasyon sa tahanan nating mga anak ng Diyos dito sa lupa.
Sa tahanang ito ay mayroong:
1. Proteksyon—an gating sama-samang pagsamba at pakikihalubilo ay nagbibigay ng pagkakaisa at pagbabantay sa isat-isa. Maalalayan ang mga nanghihina, mapapayuhan ang nalilito, mapupunan ng bawat isa ang bawat isa. Ito ay isang matatag na proteksyon sa gawain ng kaaway para pabagsakin ang bawat isa.
2. Bukas na pinto-Maaring may maligaw, may lumayo, may bumitaw ngunit hanggang may tahanan na puno ng pag-ibig ng katulad ng pag-ibig ng gating Panginoong Hesu Kristo ay may tahanang uuwian. Katulad ng panibughong anak na bukas ang pinto na tinanggap sa kanyang pagbabalik na para bang walang nangyaring pagkasira ng tiwala ng ama sa kanyang panibughong anak. Iyan ang tahanang esperitwal—bukas ang pinto sa mga nalito, nalansi, naligaw, nawala, nagtampo…pag-ibig ni Kristo sa kanyang anak…may mga ligwa na tupa na uuwi at uuwi…at ang pintuan ng tahanang esperitwal ay dapat lagging bukas at mainit na tatanggap sa mga kapatid na minsan ay nagliwaliw.
3. At higit sa lahat ang tahang ito ay puno ng pagsamba at pagpupuri sa Diyos. Habang sinasamba at pinupuri ng tahanan natin o ng ating iglesya ang Diyos ay patuloy rin tayong pinanalago ng Diyos.
4. Pamamahaging Esperitwal
Siguro kung patuloy na napupunan natin (di naman ito maaring tumigil ) ang pangangailangan ng kalakasang esperitwal tulad ng pagkain ng mga salita ng Diyos at ng pananalangin at ng taimitim na paghahanap ng ninanais sa atin ng Diyos, kung patuloy rin nating nalalasap ang pagmamahal ng Diyo sa ating tahang esperitwal ay may isa pa dapat tayong gawin upang patuloy na tayo ay lumago sa pag-ibig n gating panginoong Hesu Kristo—ito ay ang pamamahagi.
Ano nga ba ang pamamahagi? Ang pamamahagi ay ang pagpapahayag ng kabutihan ng Diyos sa ibang tao. Ito ay isang pangangailangan upang umunlad ang buhay Kristiyano.
Sabi sa 1 Cor. 9:22-23
Sa piling ng mahihina, ako’y nagging mahina upang mahikayat ko sila. Ako’y nakibahagi sa lahat ng tao upang ang ilan man lamang ay mailigtas ko, kahit sa anong paraan. Ginagawa ko ang lahat ng ito alang-alang sa Magandang balita, upang makabahagi ako sa pagpapala nito.
Ang pagpapahayag ay pagpapala.
No comments:
Post a Comment